*Όταν φτάσαμε στο Μοναστήρι του Οσίου Δαβίδ, μέσα στους τόσους παπάδες, δεν ήξερα ποιος είναι ο π. Ιάκωβος. Οι φοιτητές είχαν μαζευτή σε μια αίθουσα, στην οποία θα μιλούσε ο Γέροντας. Εγώ ήμουν στην εκκλησία, νομίζοντας ότι εκεί θα μιλούσε, και προσευχόμουν στον όσιο Δαβίδ και του έλεγα τα προβλήματά μου. Ξαφνικά από την πόρτα του Ιερού βγαίνει ένα κεφαλάκι και μου λέει:
– Μήπως θέλετε να εξομολογηθήτε;
– Εγώ περιμένω τον π. Ιάκωβο, με έστειλε ο π. Πορφύριος.
– Εγώ είμαι ο π. Ιάκωβος. Θέλετε να εξομολογηθήτε;
– Ναι, με έστειλε ο π. Πορφύριος σε εσάς και μου είπε να εξομολογούμαι σε σας.
Πήγε έβαλε το πετραχήλι και μου είπε να κλειδώσω την πόρτα, για να μην μας διακόψη κανείς. Πριν να ξεκινήσω την εξομολόγηση, άρχισε να μου λέη όλα τα προβλήματά μου από την αρχή μέχρι το τέλος, για το ποιοι θέλαν να με βλάψουν, γιατί θέλαν, και σε μερικές περιπτώσεις μου έλεγε ότι ο ίδιος ο σατανάς με πείραξε μαζί με αυτό το πρόσωπο, και επίσης μου έλεγε από ‘δω και πέρα τι έπρεπε να κάνω.
Τότε κατάλαβα ότι έχω να κάνω με έναν άνθρωπο φωτισμένο, σαν τον γέροντα Πορφύριο, με διορατικό και προορατικό· και στο τέλος, μου είπε, «Όπως ακριβώς σου είπε ο γέροντας Πορφύριος, από ‘δω και πέρα να ξέρης, εδώ θα είναι το σπίτι σου, θα έρχεσαι σαν να είναι το σπίτι σου και θα είμαι ο πατέρας σου…». Ο Γέροντας συνέλαβε ότι είχα μεγαλώσει σε ορφανοτροφείο και γι’ αυτό μου είπε αυτά τα λόγια. Έτσι γνωρίστηκα με τον γέροντα Ιάκωβο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Το παρόν ιστολόγιο δημοσιεύει λόγους Αγίων, Πατέρων της Ορθοδόξου Ανατολικής εκκλησίας και ακολουθεί πλήρως την διοικούσα Εκκλησία της Ελλάδος με επίγνωση εκκλησιαστικού φρονήματος. Εύχεστε υπέρ ημών των αναξίων!